XXXV
Et adloquente adhuc Agricola (adloquente …Agricola: abl. abs. of concessive sense) militum ardor eminebat, et finem orationis ingens alacritas consecuta est, statimque ad arma discursum. Instinctos ruentisque ita disposuit, ut peditum auxilia, quae octo milium erant, mediam aciem firmarent, equitum tria milia cornibus adfunderentur. (ut … firmarent …adfunderentur: subjunctives in consecutive clause; adfunderentur is reflexive, ‘they would spread themselves out’) Legiones pro vallo stetere, ingens victoriae decus citra Romanum sanguinem bellandi, (ingens victoriae decus citra Romanum sanguinem bellandi: ‘for the victory a mighty honour of waging war short of Roman blood’) et auxilium, (decus …auxilium: both nouns are apposition of legiones.) si pellerentur. Britannorum acies in speciem simul ac terrorem editioribus locis constiterat ita, ut primum agmen in aequo, ceteri per adclive iugum (per adclive iugum: ‘across a steep ridge’) conexi velut insurgerent; (ita, ut …velut insurgerent: lit. ‘in such a way as if they would loom higher’) media campi (media campi: ‘the middle parts of the plain’) covinnarius eques strepitu ac discursu complebat. Tum Agricola superante hostium multitudine veritus, ne in frontem simul et latera suorum pugnaretur, (veritus, ne …pugnaretur: unlike vereor + ut, which expresses fear that something wanted may not come true, vereor + ne expresses fear that something unwanted may come true; pugnaretur is impers. use of the pass. form of an intrans. verb, ‘that it might be fought’) diductis ordinibus, quamquam porrectior acies futura erat (porrectior acies futura erat: ‘the battle line was going to be too extended’) et arcessendas plerique legiones admonebant, (quamquam …admonebant: concessive quamquam requires indicative.) promptior in spem et firmus adversis, dimisso equo pedes ante vexilla (pedes ante vexilla constitit: lit. ‘planted his feet before the standards’; consisto may in some contexts be transitive.) constitit.