LII.
Nuntiata ea Tiberium laetitia curaque adfecere: gaudebat oppressam seditionem, (gaudebat oppressam seditionem: elliptic for gaudebat oppressam esse seditionem, ‘he rejoiced that the mutiny had been contained.’) sed quod largiendis pecuniis et missione festinata favorem militum quaesivisset, bellica quoque Germanici gloria (quod largiendis pecuniis et missione festinata favorem militum quaesivisset, bellica quoque Germanici gloria: the quod clause is with subjunctive in oratio obliqua, in that it reveals Tiberius’ thoughts: ‘because Germanicus had, [he felt], sought the favor of the soldiers with promises of gratuities, the granting of an early discharge and also by his reputation as a soldier’; largiendis pecuniis: lit. ‘by money to be lavished’: the gerundive implies that the action is only eventual, not realised or completed, usually entailing a sense of obligation derived from some previous commitment or understanding.) angebatur. rettulit tamen ad senatum de rebus gestis multaque de virtute eius memoravit, magis in speciem verbis adornata quam ut penitus sentire crederetur. (magis in speciem verbis adornata quam ut penitus sentire crederetur: lit. ‘too adorned with words for beauty’s sake to be believed he felt [them] deep down’; a comparative followed by quam ut is translated as ‘too (+ adjective) to be …’ (Ernout). A clause with quam ut has consecutive sense, as do all clauses of characteristic. Cf. A.G. 535, c.) paucioribus Drusum et finem Illyrici motus laudavit, sed intentior et fida oratione. (laudavit … intentior et fida oratione: ‘he was warmer in his praise and his speech sincere.’) cunctaque quae Germanicus indulserat servavit etiam apud Pannonicos exercitus. (cunctaque quae Germanicus indulserat servavit etiam apud Pannonicos exercitus: ‘all that Germanicus had conceded he recognized also with the army of Pannonia.’ The plural exercitus is metonymy for legiones.)