XV.
Nec Vitelliani quamquam victi quievere: accitis auxiliis securum hostem ac successu rerum socordius agentem (hostem …socordius agentem: ‘the enemy acting too carelessly’) invadunt. caesi vigiles, perrupta castra, trepidatum (trepidatum [est]: impersonal use of the passive of an intrans. verb, ‘it was trembled’) apud navis, donec sidente paulatim metu, occupato iuxta colle defensi, mox inrupere. (donec sidente paulatim metu, occupato iuxta colle defensi, mox inrupere: ‘until, with panic gradually abating and protected by a nearby hill seized [beforehand], they soon counterattacked’.) atrox ibi caedes, et Tungrarum cohortium praefecti sustentata diu acie telis obruuntur. ne Othonianis quidem (ne … quidem: ‘not even’) incruenta victoria fuit, quorum improvide secutos conversi equites circumvenerunt. (quorum improvide secutos conversi equites circumvenerunt: quorum refers to Othnianis: of whom those who had imprudently kept up the pursuit the Vitellian cavalry, wheeling around, encircled.) ac velut pactis indutiis, (velut pactis indutiis: abl. abs., ‘as if a truce had been adopted’) ne hinc classis inde eques subitam formidinem inferrent, Vitelliani retro Antipolim Narbonensis Galliae municipium, Othoniani Albingaunum (Antipolim … Albingaunum: Antibes and Albenga respectively, both on the Ligurian coast, the first in France near Cannes, the second in Italy between Imperia and Finale Ligure.) interioris Liguriae revertere. (revertere: alternate form of reverterunt, not infinitive of narration)