LXV.
Digressum a Luguduno Vitellium Cluvius Rufus (Cluvius Rufus: cf. ch. 58 and Book 1, ch. 8.) adsequitur omissa Hispania, laetitiam et gratulationem vultu ferens, (laetitiam et gratulationem vultu ferens: example of a participle phrase replacing a subordinate clause, in this case expressing concession: ‘though he bore joy and felicitations in his face, …’) animo anxius et petitum se criminationibus gnarus. (petitum se criminationibus gnarus: lit. ‘well aware that he was demanded for indictment’; criminationibus is dative of purpose.) Hilarus Caesaris libertus detulerat tamquam audito Vitellii et Othonis principatu propriam ipse potentiam et possessionem Hispaniarum temptasset, eoque diplomatibus (diplomatibus: documents certifying that a person is travelling on state business. See note for diplomata in ch. 54.) nullum principem praescripsisset; (tamquam … temptasset … praescripsisset: conditional clause of comparison, ‘as if …he had attempted …had prefixed …’.) [et] interpretabatur quaedam ex orationibus eius contumeliosa in Vitellium et pro se ipso popularia. auctoritas Cluvii praevaluit ut puniri ultro (ultro: adv., ‘even’) libertum suum Vitellius iuberet. Cluvius comitatui principis adiectus, non adempta Hispania, (non adempta Hispania: ‘the province of Spain not being taken away [from him]’) quam rexit absens exemplo L. [Arrunti. sed] Arruntium Tiberius Caesar ob metum, Vitellius Cluvium nulla formidine retinebat. non idem Trebellio Maximo honos: profugerat Britannia ob iracundiam militum; missus est in locum eius Vettius Bolanus e praesentibus. (e praesentibus: ‘from those in attendance’)